หนึ่งวันก่อนเปิดเรียน (โอ้ว จะได้เรียนแล้ว)

เช้าวันนี้ ณ ถนน Tạ Quang Bửu เขต Hai Bà Trưng ในกรุง Hà Nội อากาศค่อนข้างจะเย็น (แต่แบบนี้ที่ไทยก็เรียกว่าหนาวแล้ว) ตื่นเช้า...หรือเปล่านะ เพราะว่าไม่มีแดดส่องเข้าห้อง ประกอบกับเป็นวันหยุดชดเชยวันครู (เมื่อวาน) เลยไม่ค่อยมีเสียงแตรรถหนวกหูเสียเท่าไรนัก


พรุ่งนี้ก็จะเริ่มเรียนกันแล้ว แต่ยังไม่ได้เจอเพื่อนชาวลาวอีกสองคนที่จะมาถึงวันนี้เลย...ถึงอย่างนั้นก็ดูเพื่อนๆ ไม่ได้กังวลหรือเป็นห่วงอะไรกับสองคนที่ยังมาไม่ถึงเท่าไรนัก


วันนี้ได้เอาหนังสือเรียนไวยากรณ์ภาษาฝรั่งเศสไปถ่ายเอกสาร (คนลาวมีหนังสือไทย พี่ไทยก็เลยยืมถ่ายซะหน่อย) ค่าถ่ายเอกสารสองเล่ม 760.000 VND ก็ตกแล้วเล่มละประมาณ 45-50 บาทได้


ด้วยความที่วันนี้อากาศเย็นกว่าวันก่อนๆ ก็เลยมีอาการปวดหัวตัวร้อนเล็กๆ น้อยๆ สำหรับตอนเย็น...ทานข้าวเสร็จก็ทานยา นั่งเล่นนอนเล่นอีกสักพักก็รู้สึกดีขึ้น


อาหารวันนี้ที่ได้ลองกินเขาเรียก "แหนมเนือง"
แต่หน้าตาแหนมเนืองไม่เหมือนที่เห็นแถวบ้านเลย...งงดี

พรุ่งนี้มี..เอิ่ม เหมือนจะเรียกว่า ปฐมนิเทศน์ มั้งนะตอนเก้าโมงเช้า และเริ่มเรียนตอนบ่ายโมง นี่ก็หกโมงครึ่งละ ขอตัวไปจัดการเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้กันก่อน ไว้พบกันใหม่เมื่อมีการอัพบล็อคแล้วกันน่ะ ฮ่าๆๆๆ

แหนมเนืองที่นี้เขาทำจากไข่ล่ะ

หน้าตาตอนทำเสร็จแล้ว

เสิร์ฟแล้ว ทานได้เล้ย!!!

และวันนี้มีนำเสนอพิเศษ เพื่อนชาวลาวที่เรียนด้วยกันจ๊ะ รับไปก่อนสองคน อิอิ

 สาวน้อยชาวลาว
ตัวขาวตาโตนางนี้นามว่า "แต๊บ"
(หนแรกที่ถามเพื่อนเขาคนที่รู้จักภาษาไทยนิดหน่อย ว่า Tap ให้อ่านว่า แต๊บ ไหม เขาว่าอ่านว่า "แตบ" เออ...ก็ว่าคนอะไรจะชื่อแตบ ฮ่าๆๆ)


ช่างพูด ช่างเจรจา
ถูกบ้าง มั่วบ้าง แต่ก็ขอให้ได้พูดไว้ก่อน!!!

หนุ่มชาวลาว ยิ้มง่าย อารมณ์ดี และออกจะเขินกล้อง (ดูดิ๊ บอกให้ถ่ายดีๆ ดันปิดตาใส่กล้องซะงั้นนะ) นายนี้ชื่อ "ภูวัน" ไม่รู้เหมือนว่าสะกดยังไง แต่คนอัพจะเขียนอย่างนี้ ฮ่าๆๆๆ


วีรกรรมเมื่อวันก่อน ไม่รู้ว่าตะโกนภาษาเวียดนามอะไรกับเด็กๆ แต่เหมือนเด็กจะด่ากลับมา...เอาน่ะ ยังไงก็ฟังไม่ออกหรอกเฟ้ย!!